LinkedInYouTubeTwitter

Ontwerpen aan de Spontane Stad

Binnen Bouwstenen draait een architectennetwerk. De deelnemers aan dit netwerk willen hun vaardigheden en creativiteit scherpen aan het eerste punt van de Agenda Maatschappelijk vastgoed: 'structuurschets voorzieningen'. Het netwerk heeft het Manifest van de Spontane Stad van Uhrhan Urban Design als één van haar inspiratiebronnen gekozen (zie fragment hieronder).

 

Gezocht: gebiedscasus

Het netwerk is thans op zoek naar een geschikte casus, een buurt, wijk of dorp, waar zij het idee van de Spontane Stad kunnen toepassen op het vraagstuk van maatschappelijke voorzieningen en vastgoed. Dus geen vast eindbeeld: "hier komt de school, daar de huisarts en verderop de bibliotheek', maar slimme spelregels die - letterlijk en figuurlijk - ruimte geven aan steeds wisselende ('spontane') voorzieningen.

 

Welke gemeente en/of woningcorporatie wil een geschikte casus hiervoor beschikbaar stellen en zelf participeren in de beoogde ontwerpoefening? (geen kosten, wel wat tijd)

 

Fragment uit de Spontane Stad

De opvattingen in het manifest van Urhahn Urban Design over stedenbouw zijn ook van toepassing op de architectuur van complexe opgaven als maatschappelijk vastgoed. Daarom zijn in onderstaand fragment uit het manifest de woorden stedenbouw en stedenbouwer consequent vervangen door ontwerp en ontwerper.

 

"De uitdaging voor het ontwerp in de eenentwintigste eeuw ligt in het vinden van de juiste balans tussen de zaken die voor iedereen belangrijk zijn en het creëren van vrijheid waar dat kan. Daarom moeten ontwerpers zich in de eerste plaats gaan richten op de vormgeving van de condities waarbinnen de vrijheid georganiseerd kan worden. De ontwerper als marktmeester: geen allesoverheersende regisseur, maar een organisator van basisregels die wel bepaalt hoe de structuur van de markt is, maar niet wat op je kraam ligt. In ontwerptermen spreken we over het definiëren van een raamwerk met daarbinnen ontwikkeling op basis van het perceel, precies zoals dat ooit in de Amsterdamse grachtengordel gebruik was. De rol van de ontwerper gaat echter verder in het ragfijne spel van bouwen, renoveren en het veranderen van functies. De ontwerper zal uiteenlopende rollen moeten aannemen: soms die van ontwerper, dan weer van verleider, rekenaar en tekenaar. Maar ook zal de ontwerper als onderhandelaar of zelfs als ondernemer moeten optreden, die actief samenwerking organiseert en partijen uitnodigt en uitdaagt. Zo krijgt de Spontane Stad in de praktijk gestalte. In reactie op de huidige economische crisis dienen we onze planningstraditie kritisch tegen het licht te houden. In plaats van enkel bezuinigen en kosten reduceren, moeten we ons richten op de waardecreatie van stedelijk gebied en het daarmee mobiliseren van 'klein geld op grote schaal'. De Spontane Stad is daarmee niet langer een kans, maar een noodzakelijke economische realiteit geworden."

 

Meer informatie

Marc van Leent